Үз гаиләсенең һәм иленең ышанычлы таянычы
Махсус операциядә катнашучы Алексеевск районыннан МХО га 2022 елның октябрендә киткән.
Вячеслав һәм Татьяна Амуровлар гаиләсе Алексеевск районына 1999 елда Самара өлкәсеннән күчеп килә. Вячеслав "Мостовик" ҖЧҖендә контролер булып эшләгән, Татьяна мәктәптә. Гаиләдә ике ул: Максим, Денис һәм кызлары Надежда. Әмма 2022 елда аларның тормышы «кадәр» һәм «аннан соң» га бүленгән. 2022 елның октябрендә Вячеслав МХО зонасына китте.
Бүлү буенча ротага "Красавчик" кушаматлы якташы белән эләккән – Амуровлар гаиләсе өчен бу якташыбыз гына түгел, ул Вячеслав һәм Татьянаның балаларының крестный атасы булып тора, алар гаиләләре белән дус һәм ир-атлар ялга килгәч очрашалар.
«Озатырга бик авыр булды, йөрәк кисәкләргә ярылды. Шалтыратышулар бик сирәк булды. Мин аның кайда икәнен, аның белән ни булганын, исәнме-юкмы икәнен аңламадым. Мин кичергәнне сүз белән генә әйтеп булмый. Ул элемтәгә чыкканда-мин туган, яраткан тавышымны ишетү белән бәхетле һәм аңлыйм: исән-сау», - дип сөйли Татьяна
2022 елның декабрендә өлкән улы Максим өйләнә. Кызганычка каршы, гаилә атасы туйда катнаша алмаган, һәм шул вакытта Максим белән Дарья Вячеслав ялга килү белән никахлашачаклар дигән карар кабул иткәннәр. Һәм менә 2023 елның маенда, бөтен гаилә җыелганда, яшь Амуровлар гаиләсенең никахлашу йоласы узды.
2023 елда Вячеслав һәм Татьяна гаиләсе көмеш туйларын билгеләп үтте. Хатын ире өчен хәтта ерактан да таяныч һәм терәк булып кала.
«Слава МХО га киткәч, безнең гаилә ныгыды. Мәхәббәт һәм ярдәм – ул безнең гаилә лозунгы. Без ирем һәм әтиебез белән горурланабыз. Ул безнең өчен Герой»
Күптән түгел Татьянага август мәгълүмат бюллетенендә Вячеславның мактау тактасына эләгүе турында мәгълүмат җибәргәннәр:
«Сержант Амуров Вячеслав Германович Донбасстагы махсус хәрби операциядә гаскәрләр төркеме составында турыдан-туры катнаша.
Үзен грамоталы, җаваплы, башкаручы һәм дисциплиналы хәрби итеп күрсәтте. Хезмәт вакытында югары һәм эшлекле сыйфатлар күрсәтте, алар куелган барлык бурычларны үтәүне тәэмин итәргә мөмкинлек бирә
Агымдагы елның апреленнән Вячеслав көн саен дошманның пилотсыз очу аппаратларының даими атышлары һәм атакалары астында булган ротаның шәхси составы өчен азык-төлек һәм боекомплектны китерү бурычын үти, шул рәвешле подразделениенең тормыш-көнкүрешен һәм хәрби әзерлеген тәэмин итә».
Өендә аны әнисе Надежа Петровна, хатыны Татьяна һәм аларга ул бик җитмәгән балалары көтә: «Кыю бул, кадерлем, үзеңә ышан. Кадерлем, без сиңа көч, батырлык һәм уңышлар телибез. Синең тәвәккәллегең ташламасын, ә яклауың җимерелмәс булсын. Без бергә барлык авырлыкларны да җиңәрбез дип ышанабыз, син исән-сау өйгә кайтачаксың».
Татьяна үзен героиня дип санамый. Ул кайвакыт елавын, ә ниндидер мизгелләрдә куллары төшүен әйтте. Тик аннары моның лаеклы үтәргә кирәк булган сынау икәнлеген аңлау килә. Ә аннары тормыш, бәхет һәм тотрыклылык булачак. Барысы да яхшы булыр!