Кешеләргә карата мәрхәмәтлелек белән

8 июньдә үзләренең һөнәри бәйрәмнәрен үзләрен мәрхәмәтлеккә, игелеккә һәм якыннарына ярдәм итүгә багышлаган кешеләр билгеләп үтте.

Социаль хезмәткәр көне уңаеннан ялгыз өлкәннәргә авыр тормыш хәлләрен җиңәргә ярдәм итүче хатын-кыз турында сөйлибез.

Мария Ермолаева җиде ел ялгыз өлкән яшьтәге кешеләр өчен Зур Полянка интернат-йортында реабилитолог булып эшли. Ул һәрвакыт авыр тормыш хәлендә калганнар белән янәшә тора. Белеме буенча фельдшер һәм психолог булган кеше тәрбияләнүчеләрнең һәрберсенә индивидуаль якын килүнең җаен табарга кирәклеген таныды. Аңа бу эштә балалар белән эшләү тәҗрибәсе ярдәм итә.

«Алар белән шөгыльләр һәм чаралар үткәрү миңа кыен түгел, чөнки мин монда балалар бакчасыннан килдем. Берничә ел элек Зур Полянкада балалар бакчасы ябылды, мин кыскартылуга эләктем һәм приютыбызда социаль хезмәткәр булып эшли башладым. Кечкенәләрне олыларга алмаштырдым. Башта, дөресен генә әйткәндә, авыр булды, мин моннан китәчәкмен, монда эшли алмаячакмын дигән фикерләр бар иде. Балалар белән берүзең генә шөгыльләнергә, ә монда һәркемнең үз бай тормыш тәҗрибәсе, үз проблемалары, барлык сорауларга үз фикере бар, аларны үзгәртмисең, һәм һәркемгә яраклашырга, үз карашыңны табарга туры килә. Ләкин мин аңлыйм, минем эшем кешеләр өчен мөһим, чөнки кеше безгә килгәч, ул моңсу, төшенкелеккә бирелә, ә аның белән сөйләшсәң, шөгыльгә чакырасың, һәм әкренләп ул үз проблемаларын оныта. Һәм без аларның елмаюына шатбыз. Барлык кыенлыклар икенче планга күчә. Аларга карап, тормышны таныйсың, чөнки һәркемнең үз җиңүләре һәм уңышсызлыклары белән бәйле катлаулы тарих бар. Алар тырыш, һәрвакыт зур теләк белән шөгыльләнәләр, бик эрудицияле, кайвакыт үзең дә аларның белемнәренә гаҗәпләнәсең, тарихи, хәрби фильмнарны бик яраталар. Кемдер рәсем ясауда тормышка стимул таба, тормышка ябыша, һәм мин алар өчен шатмын», - дип уртаклашты Мария Ивановна.

« Ул безнең иң яхшысы», - дип кыскача һәм киң итеп Мария Ивановна турында аның тәрбияләнүчеләре сөйли.